#47 is een onderzoeksproject van beeldend kunstenaar Joost Rekveld dat in 2013 plaatsvindt. Utopisch Nest nodigt Rekveld uit om zich te laten inspireren door de tentoonstelling ‘UTOPIA: expressionisme & constructivisme 1900-1940′ die vanaf 22 september 2013 is te zien in Museum De Lakenhal. Rekveld werd getroffen door het extreem imaginaire karakter van een aantal werken dat deel uitmaakt van deze tentoonstelling en onderzoekt in #47 of de menselijke waarneming maakbaar is.
In project #47 komen een aantal ideeën samen: het idee van kunstenaars zoals Laszlo Moholy-Nagy en Michail Matiushin, die de ontwikkeling van het waarnemen van nieuwe verbanden als eerste stap zien op weg naar het realiseren van hun utopie. Het idee dat er naast de menselijke wereld ontelbare, aan de onze parallelle werelden zijn, met andere diersoorten als middelpunt. En het idee dat het menselijk waarnemingsapparaat buitengewoon plastisch is en veel meer mogelijkheden heeft dan we nu weten. Inzichten van kunstenaars en wetenschappers die, samengevoegd, kunnen bijdragen aan een relatie tot de wereld die volgens Rekveld vaak aan utopieën ontbreekt. Concrete pogingen tot realisatie ervan hebben daardoor vaak geleid tot de meest vreselijke vergissingen. Bovendien zijn het volgens Rekveld concepten die essentieel zijn in een tijd dat de mens daadwerkelijk maakbaar wordt.
In dialoog met specialisten op het gebied van vervangende en dierlijke zintuigen, ontwikkelt Joost Rekveld een aantal experimentele ‘apparaatjes’ die door proefpersonen gedragen worden. Deze zogenaamde interfaces functioneren als extra zintuigen die een andere gevoeligheid voor bepaalde plekken en gebeurtenissen in het dagelijks leven zullen opleveren, waarbij het de vraag is of die extra gevoeligheid ook andere betekenissen en gedragsveranderingen met zich meebrengt. De uitkomsten van deze experimenten zullen door Rekveld worden verbeeld in een aantal ‘documentaires’ in de vorm van performances en een installatie die gedurende 2013 op nader te bepalen locaties in Leiden worden gepresenteerd. In die verschillende presentatiemomenten wordt bovendien verkend in hoeverre deze extra-zintuigelijke ervaringen bijdragen aan het relativeren van ons menselijk perspectief, aan een ander begrip van onze stedelijke ecologie en aan een andere verhouding tot onze wereld.